Le stylo noir: Szukanie rzeczy vintage czy unikatów (Searching for vintage or unique finds)

http://rosycheeks-blog.blogspot.com/2010/06/vintage-chanel-bags.html

Lubię rzeczy vintage, ale nie przepadam za grzebaniem w second handach. Bardziej doceniam je na kimś ponieważ moja wrażliwa skóra nie znosi niektórych tkanin, a sama nie czuję się zachęcona wejściem do secondhandów. Znam osoby, które odnajdują w nich prawdziwe perełki.

Ale kopalnią skarbów może być szafa mamy, babci, cioci czy innej bliskiej osoby. W szafie babci znalazłam garnitury mojego dziadka, które szły na śmietnik, lecz na metce widniał Yves Saint Laurent, i trafiły do szafy brata ciotecznego. Futrzany czarny szal Valentino powędrowałby do mojej szafy, gdyby był sztuczny. Czasem zaskakujące jest to, że rzeczy bliskich osób, które im wydają się stare i niepotrzebne, są prawdziwymi skarbami vintage. Mogą to być ubrania, buty, dodatki, torebki, czy nawet meble. Lądują na śmietniku, a przecież ktoś znający metki, może z nich skorzystać.

W Stanach miałam swoje (legalne) źródło, a mianowicie, sklep na Greenpoincie, do którego znajoma mamy, nieświadoma marek, sprowadzała z hurtowni nowe, firmowe rzeczy i sprzedawała je za pół darmo. Były to zazwyczaj pojedyncze sztuki. Tak więc do mojej szafy trafił czarny płaszcz Burberry za $100 (Szok!), spodnie Guess za $15, czy firmowe t-shirty za $12. Było to kilka lat temu, gdy jeszcze nie znałam tak dobrze designerskich marek. Dziś zastanawiam się, co jeszcze mogłam tam znaleźć?

Podziwiam osoby, które potrafią znaleźć ładne rzeczy vintage, i zestawiają je w unikalny sposób z rzeczami z sieciówek, tworząc oryginalny look. Anja Rubik pokazała się w vintage sukience od Valentino i od razu pojawiły się pytania, skąd, gdzie, za ile? Rzeczy vintage mają to do siebie, że są pojedyncze. Ciężko je znaleźć, ale i ciężko znaleźć drugą podobną rzecz. Gwiazdy za granicą jak i w Polsce noszą je od dawna usiłując wyróżnić się z tłumu noszącego rzeczy z popularnych sieciówek czy od znanych projektantów.

Sama bym się skusiła na poszperanie w second-handzie, ale ten kurz, ta wełna... to niestety nie dla mnie. Może kiedyś uda mi się trafić na jakiś unikat. Nie raz przerabiałam stare rzeczy mamy jako dziecko, gdy się jeszcze w nie mieściłam, głownie w celach zabawy czy kostiumu. Wydawały się takie starodawne, a dziś żałuję, że przy którejś przeprowadzce, wszystko wylądowało na śmietniku okrzyknięte słowem "niepotrzebne."

Dzisiejszy świat potrzebuje rzeczy vintage. Ostatnio zdobyłam meble w stylu vintage ze śmietnika, w dobrym stanie. Vintage to unikat, to coś innego niż dzisiejszy plastik czy poliester. A jeśli jest od dobrego projektanta? To jeszcze lepiej. Na przykład, taka vintage torebka Chanel - marzenie. Można zdobyć tanio przy odrobinie szczęście, a jej wartość, dla miłośniczki rzeczy vintage, na pewno większa niż cena na metce nowej torebki Chanel w butiku na Madison Avenue na Manhattanie.

Searching for vintage or unique finds

I like vintage stuff, but I do not like searching for them in second-hand shops. I appreciate them more on someone because my sensitive skin does not tolerate certain fabrics, and I do not feel encouraged enter second-hand or vintage shops. But I know people who find real gems in them.

Wardrobe treasures can be found in the closet of a mother, grandmother, aunt or another loved one. In my grandmother's closet, I once found suits of my grandfather, which were to land in the trash, but when I discovered that the label said Yves Saint Laurent, they landed in the closet of my cousin. A furry black shawl from Valentino would have gone to my wardrobe, if it was artificial. Sometimes it is surprising that the things that people close to us find old and useless, true vintage treasures. They may be clothes, shoes, accessories, handbags, and even furniture. They land in the trash, and yet someone who knows the price tags, can benefit from them.

In the US I had one (legal) source, namely, a shop in Greenpoint, owned by my mom's friend, who unaware of brands, got brand new things from wholesalers and sold them for next to nothing. They were usually single pieces. So my closet welcomed a black Burberry coat for $ 100 (Shock!) Guess pants for $ 15, or branded t-shirts for $ 12. It was a few years ago, when I didn't even know designer brands that well. Today, I wonder what else could I have found there?

I admire people who can find nice vintage things, and combine them in a unique way with things from fast-fashion shops, creating original looks. Anja Rubik showed up in a vintage dress from Valentino and immediately raised questions about how, where, how much? Vintage things have this in them, that they are single pieces. Hard to find, but even harder to replicate. Celebrities abroad and in Poland have worn them for a long time trying to stand out from the crowd, that's typically wearing things from popular chain stores or from well-known designers.

Perhaps I would be tempted to browse through second-hand shops, but the dust, the wool ... unfortunately, not for me. Maybe one day I will come across some unique finds. In the past, I transformed my mom's old stuff as a child, when it still fit, mainly for fun or as a costume. It seemed so ancient, and now I regret that when moving, everything landed in the trash labelled as "unnecessary."

Today's world needs vintage. Recently I got vintage furniture from the trash, in good condition. Vintage is unique, it's different than today's plastic or polyester. And if it is of a good designer? It's even better.

A vintage Chanel handbag - a dream. You can maybe get it cheap somewhere with a bit of luck, and its value - for the lover of all things vintage, certainly higher than the price on the price tag of the new Chanel handbag in a boutique on Madison Avenue in Manhattan.