Markowe torebki modnych emerytek z górnego Manhattanu (Designer bags of fashionable senior women of the Upper East Side)

Własna fotografia, więcej tu: http://www.ehow.com/how_8488037_clean-longchamp-bags.html

Jest sobota, wczesna wiosna, godzina 16.00. Jadąc autobusem M5 w stronę górnego Manhattanu, słyszę za swoimi plecami rozmowę trzech Pań. Przebiega mniej więcej w ten sposób:
- Piękna! Piękny kolor, piękny [kolor buraczkowy].
- Dziękuję. To jest Le Pliage w małym rozmiarze. Kupiłam taką swojej wnuczce, była zachwycona.
- A ja właśnie chciałam kupić Le Pliage ale dużą. Zastanawiam się nad kolorem.
- Będziemy miały komplet!
Hahaha, rozlega się śmiech tych trzech Pań. Spoglądam w dół, na kolanach mam swoją granatową Le Pliage od Longchamp, startą, niezbyt już czystą, aż wstyd pokazywać. Kupiłam kilka lat temu w słynnym Bloomingdale’s. Poczułam się jak księżniczka, kupując sobie markową torbę w wieku 18 lat za własne zarobione pieniądze. Tłumaczyłam bliskim, dlaczego tak bardzo mi się podoba ta torba i dlaczego jest aż tak droga. Nie było to łatwe, zwłaszcza, że "Longchamp" nic im nie mówi.

Spoglądam na panie. Mają idealny makijaż i fryzury, są ładnie ubrane, szczupłe… i koło siedemdziesiątki. Dla nich, nie ma czegoś takiego jak “to nie wypada w tym wieku” czy “ale co ludzie powiedzą?” Są to zdania nam znane, bo słyszymy je od babć czy nawet od cioć. Nowy Jork jest skupiskiem ludzi różnych kultur, i panuje tam zasada taka, że wszystko wypada. Oczywiście, wytyka się palcem ofiary modowe, ale nikt się nie ogląda pięć razy za panią z fioletowymi włosami, czy za panem w damskim, czerwonym płaszczu. Nic w tym dziwnego. Bardziej dziwnie jest, gdy się widzi staruszkę w chuścinie na głowie. Wtedy przychodzi jedna myśl - musi być ze wschodniej Europy, i za chwilę, zdanie wypowiedziane z jej ust w języku słowiańskim do osoby towarzyszącej to potwierdza.

http://advancedstyle.blogspot.com/2011/04/eye-catching-on-upper-east-side.html

http://www.glamourmagazine.co.uk/fashion/style-tribe/bangs-and-a-bun/fast-forward-bangs-style-in-30-years

http://curiouslookingglass.blogspot.com/2011_07_01_archive.html

http://advancedstyle.blogspot.com/2012_02_01_archive.html

http://advancedstyle.blogspot.com/2012/06/gitte-lee.html

All 3 photos from http://advancedstyle.blogspot.com/2010_07_01_archive.html

http://curiouslookingglass.blogspot.com/2011_07_01_archive.html

W Nowym Jorku, kobiety czują się modnie w każdym wieku. One chodzą do teatru i do kina zamiast siedzieć i oglądać serial za serialem z teleturniejem na deser. One jadają w drogich restauracjach i zajmują wszystkie wolne miejsca w kawiarniach, zamiast dziergać na drutach czy lepić pierogi. One kupują markowe rzeczy w sklepach takich jak Bloomingdale’s czy Saks Fifth Avenue, zamiast kierować się zasadą, “Mi to już nic nie trzeba.” Mieszkają na górnym Manhattanie, na słynnym Upper East Side czy na Park Avenue, spoglądają na panoramę Manhattanu popijając dobre whisky czy paląc papierosa, i korzystają z nadmiaru wolnego czasu. One po prostu żyją i cieszą się życiem.

Noszą torebki od Louis Vuitton, Chanel czy Longchamp. Mają idealnie zrobione paznokcie. Jak buty, to tylko skórzane, jak ubrania, to tylko eleganckie. Przypominają Coco Chanel w dojrzałym wieku - taka wiecznie elegancka kobieta w czerni z zawieszonymi na szyi perłami, czy niesamowitą aktorkę Helen Mirren, która na premierach wygląda olśniewająco a w wolnym czasie pozuje w bikini na plaży, nie kryjąc swoich wad związanych z wiekiem, czy nawet Audrey Hepburn, która pomimo wieku, nosiła włosy gładko zaczesane w kok i ubrania w klasycznej czerni. Ciągle eleganckie, ciągle modne. Nie tracą cennego czasu na pieczenie ciasta za ciastem (choć kto z nas odmówi babcinej szarlotki?) ale za to towarzyszą córkom i wnuczkom podczas zakupów (razem z kartą bankową, nie ma jak babcia namawiająca do kupna prezentu w postaci eleganckiej torebki.)

Coco Chanel

http://www.gramilano.com/2011/08/coco-chanel-code-name-westminster-nazi-spy/

https://plus.google.com/+CHANEL/posts/c5aGxDyr1TM

Helen Mirren

http://www.contactmusic.com/news/dame-helen-mirren-leaves-theatre-to-scold-noisy-street-band_3643087

http://celebmafia.com/helen-mirren-71st-annual-golden-globe-awards-2014-38396/

Audrey Hepburn

Both photos http://www.simplyaboutdifficult.com/2012/03/some-people-just-dont-get-old-audrey.html

Oczywiście, nie wszystkie panie w dojrzałym wieku są takie. Wszystko zależy od pochodzenia, kultury… i stanu konta. Panie z górnego Manhattanu wyróżniają się wśród innych. One mieszkają w “bogatej” dzielnicy, mają mieszkania warte milion dolarów, i mają kolekcję torebek i butów godnych pozazdroszczenia przez niejedną młodszą o pół wieku kobietę. Nie zawsze są miłe. Są postrzegane jako zgorzkniałe kobiety, które dorobiły się majątku, więc paradują w gustownych ubraniach, uważając się za damy czy snobki. Ale która się do tego przyzna? One się przyzwyczaiły do innego stylu życia, i drażni ich zachowanie dzisiejszej młodzieży. Kiwają głową w niedowierzaniu gdy muzyka wypływa ze słuchawek młodej osoby, czy krzywią nos na widok luźnych, opadających spodni młodych chłopaków. Dla nich, liczy się elegancja i klasa.

Both photos from http://www.dailymail.co.uk/femail/article-2325675/Scowling-faces-plumped-lips-thousand-dollar-outfits-The-real-women-Fifth-Avenue-glide-Botox-Bergdorfs.html

Kobieta, bez względu na wiek, nie musi się ograniczać. Ważne, aby czuła się komfortowo, stylowo, i nie patrzyła na zdanie innych. Pewnie, starsza pani w szortach może zostać skrytykowana i wytkana, ale elegancka kobieta wie jak się ubrać. Dlaczego więc kobieta mająca dorosłe wnuki ma rezygnować z pójścia do teatru, klubu jazzowego, czy z kupna markowych butów? Ona powinna korzystać z życia, cieszyć się tym co ma, tym na co ją stać, i sprawiać sobie przyjemności, zamiast oszczędzać każdy grosz dla wnuków. Niejedna wnuczka może skorzystać z rad modnej babci… i z jej kolekcji torebek, które kiedyś będą vintage, ale nadal stylowe.

Jak powiedziała to Coco Chanel, "Kobieta ma taki wiek na jaki zasługuje."

http://susannagalanis1.wordpress.com/2011/11/04/coco-chanel-quotes/

Designer bags of fashionable senior women of the Upper East Side

It’s Saturday, early spring, around 4 p.m. While on the M5 bus headed towards uptwon Manhattan, I hear three women’s voices behind my back. The conversation goes more or less like this:

    “Beautiful! Pretty color, pretty” [burgundy]
    “Thanks. It’s the Le Pliage in the smaller size. Got one for my granddaughter as well and she loved it.
    “I wanted to buy the large Le Pliage actually. Couldn’t decide on the color though.”
    “We’d have a set then!”

Hahaha, these three women burst out in laughter. I look down at my own navy Le Pliage from Longchamp, a bit torn and worn, not too nice for show. I bought it a few years back in the famous Bloomingdale’s. It made me feel like a princess, who just bought her own designer bag at 18 with her own earned money. I explained to family why I liked it so much and why it cost so much. It wasn’t easy, especially since “Longchamp” doesn’t really mean much to them.

I look at the ladies. Their makeup is perfect and so is their hair, they’re nicely dressed, slender… and around seventy. For them, there’s nothing like “it’s not right at my age” or “what will people say?” These are words we know well, as spoken by our grandmothers and even aunts. New York is the melting pot of people of different cultures and where the gold rule of “everything is right” applies. Obviously, we point out fashion victims, but no one checks out a woman with purple hair five times or a man dressed in a red women’t overcoat. It’s nothing weird at all. It’s weirder to see an old lady with a scarf wrapped around her head and tied at the chin [typical look of older women on the countryside]. That’s when one thought comes to mind - she must be from Eastern Europe, and a moment later, she speaks in a slovak language to the person next to her, and that thought is confirmed.

In New York, women feel fashionable at all ages. They go to the theatre and to the movies instead of watching soap opera after soap opera with a reality show in between. They eat at expensive restaurants and fill up the empty seats at coffee shops, rather than knitting or making pierogis. They buy designer items at department stores like Bloomingdale’s or Saks Fifth Avenue, rather than sticking to the rule, “I don’t need much anymore.” They live uptown, on the famous Upper East Side or Park Avenue, look down at the panorama of the city while sipping expensive whiskey or smoking a cigarette, and make use of their free time. They simply live their lives to the fullest and enjoy every moment.

They carry bags from Louis Vuitton, Chanel or Longchamp. Their nails are ideally manicured. Shoes - only leather, clothes - only elegant. They remind me of Coco Chanel in a later stage - an eternally elegant woman in black with a string of pearls around her neck, or renowned actress Helen Mirren, who shines at premieres and spends free time posing in a bikini, not hiding her flaws related to age, or even Audrey Hepburn, who despite her age, wore a smooth bun and classic black. Always elegant, always fashionable. They don’t waste valuable time on baking cake after cake (although, who would say no to grandma’s apple pie?) but accompany their daughters and grandaughters on shopping trips (along with their credit cards, since there’s nothing like grandma buying you a gift of a designer bag.)

Of course, not all senior women are like this. It all depends on where they come from, what culture they grew up in, and what their bank account contains. The women of uptown Manhattan differ from the rest. They live in the “rich” area, and have posh apartments worth millions of dollars, along with a collection of handbags and shoes envied by women half their age. They’re not always nice. They’re seen as bitter women, who made some money resulting in them parading around in designer clothes acting like dames or snobs. But which woman would agree to that statement? They’re used to that style of living and are frustrated with the way today’s youth behaves in public. They shake their heads in disbelief when music strreams out of the headphones of a young person, or scrunch up their noses at the sight of baggy, low-rise pants on young men. For them, it’s all about elegance and class.

A woman, regardless of her age, shouldn’t limit herself. Most important, she should feel comfortable, stylish and not look at the opinion of others. Sure, an older woman in shorts might be criticized and stared at, but an elegant woman knows how to dress. Why then should a woman with adult grandchildren say no to a theatre visit, a jazz club night or a designer shopping spree? She should live her life to the fullest, be happy with what she has and what she can afford, and reward herself, rather than save every penny for her grandchildren. Many granddaughters can use the advice of their fashionable grandmothers… along with their collections of handbags, which will one day be vintage, but still stylish.

Like Coco Chanel said, “A woman has the age she deserves.”